felekten bir gün...

19 Kasım'da Anneme güzel bir doğum günü hediyesi verdim. üst dişlerimden sonra kesici dişlerim de patladı. artık sıralamanın ötesinde neredeyse yürüyorum sayılır. annem ellerimden tutmasa kendim de yürüyeceğim... Artık "hayır"ı ve "evet"i ve hatta inadına yapmayı da öğrenmeye başladım.

Aralık ayım oldukça hareketli başladı. 3 Aralık'ta Dedem ameliyat oldu. çok zor bir ameliyattı ama dedemin güçlü bir bünyesi olduğu için şükür ki atlattı. Dedemin ameliyat olduğu gün annem tüm gün hastanede olduğu için ben babamla felekten bir gün çaldım. tüm yasakların delindiği, evin alt üst edildiği, yemeklerin etrafa saçıldığı ve annemin eve gelmesine yakın bir saatte tüm suç aletlerin ortadan kaldırıldığı bir gün geçirdik babamla, Annem saat başı arayıp yoklama çektiyse de biz babamla hiç çaktırmadık yaptıklarımızı :). Gerçi akşam babamın pestili çıkmıştı ve ertesi gün bile kendine gelememişti ama olsun değerdi değil mi babişko?.

Dedemin iyi haberlerini alınca hepimizin keyfi de yerine geldi. Annem için çok zor bir haftaydı bu hafta. Ama ben öpücüklerim ile ( henüz öpmek yerine ağzımı açıp annemi yemeğe çalışıyorum) anneme moral verdim ve sanırım işe yaradı :)