Bugün 23 Nisan, neşe doluyor insan...

Öyle hızlı büyüyormuşum ki annem her sabah "benim kızım bu sabah daha da büyümüş, değil mi babası" diyor ve ikisi de hayran hayran dakikalarca beni seyrediyor.. ben ise her defasında şu merasim bitse de karnımı doyursam diye annemin gözlerinin içine bakıyorum :)) ama nafile... yapılacak bir şey yok, sabırla bana bakmaya doymalarını bekliyorum :)

Es'in bana hediye ettiği, yatağımında dönerek müzik çalan ayıcıkları izlemeyi çok seviyorum. Özellikle sabahları annemle babam kahvaltı yaparken, ben de oyuncağımı pür dikkat izliyorum. Hatta bazen kendimi tutamayıp keyif çığlıkları bile atıyorum :))